Test BTA w kierunku raka pęcherza moczowego

Mężczyźni są dotknięci tą chorobą trzykrotnie częściej niż kobiety. Ryzyko zachorowania jest także ściśle powiązane z wiekiem: im pacjent starszy, tym ryzyko większe. Największa ilość zachorowań ma miejsce między 70-tym a 80-tym rokiem życia, a tylko ok. 5% pacjentów ma mniej niż 45 lat.

 

• palenie papierosów;
• przyjmowanie pewnych lekarstw, np. Chlornaphazin, Phenacetin, Cyclophosphamid;
• chroniczne zapalenie pęcherza moczowego;
• chroniczne śródmiąższowe zapalenie nerek;
• praca w kontakcie ze związkami chemicznymi tzw. aromatycznymi aminami (np. fryzjerzy, chemicy, branża farb i lakierów, osoby zajmujące się dezynsekcją).

Do tej pory dostępnymi metodami diagnostyki raka pęcherza były cytologia moczu i cystoskopia. Cytologia polega na sprawdzeniu obecności komórek nowotworowych w osadzie moczu, a cystoskopia to zabieg polegający na wprowadzeniu przez cewkę moczową aparatu i obejrzeniu wnętrza pęcherza z możliwością pobrania wycinków do badania histopatologicznego.

 

Czułość kliniczna dla testu BTA wynosi od 45% do 85% w zależności od stadium nowotworu podczas gdy w przypadku cytologii waha się od 7% do 60%.

Test do wykrywania raka pęcherza BTA jest tzw. testem kasetowym. Wyglądem przypomina test ciążowy dostępny w aptece. Działa on na zasadzie specyficznej reakcji przeciwciał – jeśli są one obecne, to znaczy, że u pacjenta z dużym prawdopodobieństwem występuje rak pęcherza moczowego.

Jednak dodatni test BTA może wyjść także przy innych chorobach: zapaleniu nerek, urazach po leczeniu pęcherza czy dróg moczowych, a także nowotworach nerek i górnych dróg moczowych. Test ten – jak wszystkie inne tzw. szybkie testy są wykorzystywane jako dodatkowy element diagnostyczny pomocny dla lekarza przy badaniu diagnostycznym.