Zakażenia wywoływane przez bakterię Neisseria meningitidis (Dwoinka zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, meningokok) od ponad dwustu lat stanowią istotny problem kliniczny. Drobnoustrój ten jest jedną z głównych przyczyn zachorowalności i śmiertelności wśród dzieci.
Dotychczas wyizolowano kilkanaście serotypów bakterii, z czego chorobotwórcze są serotypy A, B, C, Y, W135. W Polsce dominuje serotyp B, chociaż ostatnio notuje się tendencję wzrostową zakażeń serotypem C.
Neisseria meningitidis kolonizuje jamę nosowo-gardłową. Przenoszona jest ona drogą kropelkową lub przez kontakt bezpośredni.
Zachorowania wywołane przez meningokoki występują najczęściej jesienią i na wiosnę, ponieważ w tym okresie dochodzi do masowych infekcji górnych dróg oddechowych i bakterie przenoszą się w trakcie kichania lub kaszlu z człowieka na człowieka.
Źródłem zakażenia może być zarówno osoba chora, jak i bezobjawowy nosiciel (szacuje się, że 20-40% zdrowej populacji to nosiciele).
Obserwuje się dwa szczyty zachorowań- u dzieci od 3 miesiąca życia do 5 roku życia oraz u młodzieży między 14 a 19 rokiem życia. Należy dodać, że ryzyko zachorowania dotyczy osób w każdym wieku i ma związek z przebywaniem w dużych skupiskach ludzkich (koszary, akademiki, szkoły, przedszkola, żłobki).
Bakteria ta może być czynnikiem etiologicznym zapalenia wsierdzia i osierdzia, zapaleń stawów, zapalenia płuc, zatok czy spojówek.
Najcięższą i jednocześnie najczęstszą manifestacją kliniczną zakażenia wywołanego przez Neisseria meningitidis jest meningokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (MZOMR) i posocznica, które jeśli występują jednocześnie są określane jako inwazyjna choroba meningokokowi (IChM).
Objawy inwazyjnej choroby meningokokowej:
1. U DZIECI:
- wymioty,
- biegunka,
- brak apetytu,
- odgięcie głowy do tyłu,
- pulsujące ciemiączko,
- nieukojony płacz,
- senność,
- gorączka,
- wysypka o charakterze wybroczyn (nie blednie pod wpływem ucisku!!!),
- zimne stopy i dłonie.
- wymioty,
- drgawki,
- sztywność karku,
- bóle mięśni i stawów,
- wysypka o charakterze wybroczyn (nie blednie pod wpływem ucisku!!!),
- silny ból głowy,
- biegunka,
- gorączka,
- senność,
- apatia,
- złe samopoczucie.
Dostępne są 3 rodzaje szczepionek:
- Szczepionki skoniugowane przeciw meningokokom grupy C:
- NeisVAC-C
- Meningitec - Szczepionki skoniugowane przeciw meningokokom grupy A,C,W,Y
- Nimenrix - Szczepionki przeciwko meningokokom grupy B
- Bexero
Wszystkie szczepionki można podawać od 2 miesiąca życia.
Wskazania, czyli kto powinien się szczepić przeciwko meningokokom:
- wszystkie niemowlęta i małe dzieci ze względu na słabo rozwinięty układ odpornościowy
- młodzież mieszkająca w internatach i domach studenckich
- rekruci wcielani do wojska
- powszechne szczepienia w krajach o wysokim ryzyku zakażenia: niemowlęta, małe dzieci, młodzież, dorośli – w zależności od sytuacji epidemiologicznej
- podróżujący na tereny endemiczne (ważny dobór odpowiedniej szczepionki w zależności od serotypu bakterii występującej na danym terenie)
- osoby o zwiększonym ryzyku zachorowania (brak śledziony, niedobory składników dopełniacza i properdyny, hipogammaglobulinemia, zakażeni HIV)
Skontaktuj się z nami!