Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Uroginekologicznego oraz jego zagranicznych odpowiedników: International Continence Society (ICS) i International Urogynecological Association (IUGA)
Uroginekologia zajmuje się leczeniem nietrzymania moczu oraz rekonstrukcją dna miednicy, którego uszkodzenia prowadzą do obniżeń narządów miednicy i zaburzeń ich funkcji. Najczęściej do w/w schorzeń dochodzi w związku okołoporodowymi uszkodzeniami zawieszenia pochwy, macicy, cewki moczowej, pęcherza moczowego, krocza oraz ścian końcowego odcinka jelita.
Wobec powyższego, chociaż diagnostyką i leczeniem chorób uroginekologicznych zajmują się urolodzy, ginekolodzy i proktolodzy to jednak ginekolodzy powinny być koordynatorami w rozwiązywaniu problemów uroginekologicznych.Ogólnie zakresem wiedzy będącej zainteresowanie Uroginekologów ogólnie są
- nietrzymanie moczu,
- zaburzenia statyki narządów miednicy mniejszej( cewki moczowej, pęcherza moczowego, pochwy, macicy, krocza, przedniej ściany odbytnicy),
- wynikające z powyższego bóle miednicy, zaparcia, nietrzymanie stolca,
- profilaktyka w/w zaburzeń w okresie ciąży, okołoporodowo i w trakcie klasycznych operacji ginekologicznych
Szczegółowo Uroginekologia to:
- Anatomia dolnych dróg moczowych, aparatu podtrzymującego narządy układu moczo-płciowego i odbytnicy, embriologia i wady wrodzone narządów miednicy mniejszej, neurofizjologia i farmakologia dolnych dróg moczowych, fizjologia mięśni miednicy, pochwy i odbytnicy, dysfunkcje seksualne i ich leczenie, epidemiologia schorzeń miednicy kobiety,
- Metody badania Nietrzymania Moczu i Zaburzeń Statyki narządów moczo-płciowych, badanie urodynamiczne, Ultrasonografia Uroginekologiczna, metody endoskopowe i radiologiczne, oceny jakości życia z chorobami uroginekologicznymi
- Leczenie Nietrzymania Moczu i Obniżeń Narządów Miednicy Mniejszej, zastosowanie implantów siatkowych i w formie ostrzyknięć, metody endoskopowe i chirurgia robotowa, chirurgia ścian pochwy i szczytu pochwy, chirurgia obliterująca i rekonstrukcyjna miednicy, Ocena komplikacji chirurgicznych i ich leczenie,
- Ocena i leczenie zaburzeń oddawania stolca, nietrzymania i zaparcia, leczenie przetok odbytniczo pochwowych i obniżeń odbytu, niewydolności krocza,
- Diagnostyka i leczenie zaburzeń nerwowych narządów miednicy mniejszej, Pęcherza Nadreaktywnego, Nocnego Nietrzymania Moczu, zaburzeń mięśnia wypieracza pęcherza i zalegania moczu, Kwalifikacja do fizjoterapii, elektrostymulacji i rehabilitacji.
- Diagnostyka i leczenie Infekcji Dolnych Dróg Moczowych, Uchyłków cewki moczowej, ocena wpływu nowotworów ginekologicznych na Dolne Drogi Moczowe.
Nietrzymanie moczu definiuje się jako objaw niekontrolowanego wycieku moczu przez cewkę moczową. Jest jedną z najczęściej występujących chorób przewlekłych u kobiet i dotyczy od 17 do 60% populacji. Jeżeli w wieku 20-29 lat dolegliwość występuje tylko u 4,4% kobiet to aż u 50 % tych, które ukończyły 60 lat życia. Nietrzymanie moczu dotyczy nieródek – 0,5-20%, a wieloródek – 15-60%; w tym w wieku 20-30 lat – 15%, w wieku 30-40 lat – 22%, w wieku 40-50 lat – 37%, w wieku 50-60 lat – 49%, a między 60. a 70. rokiem życia aż 60% kobiet.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu i z przepełnienia pęcherza najczęściej współistnieje z zaburzeniami statyki narządów płciowych i dna miednicy, których efektem mogą być również obniżenia a nawet wypadania pochwy i/lub macicy oraz odbytnicy, przepukliny pęcherza moczowego oraz zalegania moczu, przepukliny jelitowe oraz zaburzenia w oddawaniu stolca jak nietrzymanie lub zaparcia, bolesność i ciągnięcie w podbrzuszu wreszcie bolesne współżycie. W ciągu całego życia kobiety ryzyko konieczności poddania się operacji z powodu zaburzeń statyki i/lub nietrzymania moczu wynosi 11%.
W/W Problemy należy już zgłaszać lekarzowi rodzinnemu jednak złożoność problemów, ich wstydliwość i wreszcie tradycyjne pojęcie braku możliwości leczenia i związku ze starszym wiekiem powodują późne zgłaszanie się pacjentek. Z powyższych względów pacjentki zgłaszają się po wielu latach choroby i cierpień do Urologów – nietrzymanie moczu, choroby cewki moczowej i pęcherza moczowego, cystocele, Ginekologów - nietrzymanie moczu, zaburzenia statyki narządów płciowych, zaburzenia wypróżniania jelit, ciąża i poród, lub Proktologów – zaburzenia anatomii i fizjologii dolnego odcinka przewodu pokarmowego.
Współwystępowanie objawów chorobowych ze strony układu moczowego, rozrodczego i pokarmowego oraz częste ich źródło w przebytych porodach preferują ginekologów do interdyscyplinarnego traktowania chorób swoich pacjentek w ramach rozwijającej się intensywnie dziedziny zwanej Uroginekologią. Do skutecznego leczenia w zespole Uroginekologicznym niezbędni są również fizjoterapeuci – szkolenie prawidłowych i korekta nieprawidłowych nawyków czynności fizjologicznych narządów miednicy mniejszej, rehabilitacja mięśni dna miednicy przed i pooperacyjna oraz położne – profilaktyka i rehabilitacja ciężarnych i poporodowa.
Zarówno lekarz rodzinny jak i uroginekolog może prowadzić podstawowa diagnostykę i terapię - 1. Rozpoznanie problemu pacjenta, 2. Diagnostyka i leczenie infekcji, 3. Zabezpieczenie higieniczne,
4. Terapia podstawowa i hormonalna czy wreszcie koordynować leczenie u kilku specjalistów .
Lekarze rozwijających się obecnie Poradni Uroginekologicznych dla właściwej oceny problemów swoich pacjentek wykorzystują np. Kwestionariusze do oceny nietrzymania moczu: – jak często zdarza się gubienie moczu, – jak duże ilości moczu są gubione, – w jakich sytuacjach bezwiednie gubiony jest mocz, – po jakim wydarzeniu wystąpiło gubienie moczu, – czy oddawaniu moczu towarzyszy ból, – czy moczenie występuje w nocy, – jak często w ciągu dnia jest oddawany mocz oraz Dzienniczki mikcji : -ilość mikcji dziennie, – częstotliwość epizodów niekontrolowanego oddawania moczu, – ilość bezwiednie oddawanego moczu, – ilość epizodów nocnego oddawania moczu.
Prawidłowa Specjalistyczna diagnostyka uroginekologiczna obejmuje: 1. Badanie podmiotowe – ogólna ocena stanu zdrowia, – wywiad ginekologiczno-położniczy lub urologiczny, – wywiad neurologiczny, – wywiad dotyczący nietrzymania moczu, – wpływ nietrzymania moczu na jakość życia, 2. Badanie przedmiotowe – badanie jamy brzusznej, – badanie ginekologiczne, – badanie per rectum , – badanie neurologiczne-ocena czucia i odruchów, – badanie usg uroginekologiczne, 3.Badanie laboratoryjne moczu, 4. Ocena ilości moczu zalegającego po mikcji, 5. Cystouretroskopia , 6. Badanie urodynamiczne.
Często dopiero zastosowanie wszystkich w/w metod pozwala postawić właściwą diagnozę.
W zależności od postawionej diagnozy leczenie może być zachowawcze – nieoperacyjne: = leki przeciwinfekcyjne, – przeciwdepresyjne, – hormony miejscowo, leki rozkurczające pęcherz moczowy i wzmacniające mięśnie; = ćwiczenia mięśni i fizjoterapia biofeedback, = pessaroterapia, elektrostymulacja nerwów i mięśni oraz operacyjne: = Botox – ostrzykiwanie pęcherza moczowego, implanty okołocewkowe – ostrzykiwanie cewki moczowej, taśmy podcewkowe załonowe i zasłonowe, operacje plastyczne ścian pochwy i szyjki macicy, siatki przedniej i tylnej ściany pochwy, brzuszne operacje podwieszające cewkę moczową, pochwę lub macicę.
Znaczny odsetek chorób uroginekologicznych można dzisiaj skutecznie leczyć nieoperacyjne, traktując nawet nowoczesne małoinwazyjne metody operacyjne jako ostateczność.
Przed współczesną medycyną i rehabilitacją stoi obecnie ogromne zadanie opracowania i wdrożenia skutecznych metod profilaktyki nietrzymania moczu i zaburzeń statyki narządów miednicy, których początek upatruje się w ciąży, porodzie i połogu. Nieocenioną rolę odegrają tu programy rehabilitacji struktur dna miednicy wprowadzane przez ginekologów , fizjoterapeutów i położne.
Uroginekologia i medycyna rekonstrukcyjna
Operacje obniżeń narządów oraz leczenie nietrzymania moczu
Plastyka krocza
Leczenie operacyjne wypadania macicy (MIChMM)
Leczenie operacyjne wypadania pochwy (MIChMM)
Operacja Manchesterska (MIChMM)
Operacja plastyki przedniej i tylnej ściany pochwy
Operacja plastyki tylnej pochwy wraz z kroczem
Operacja plastyki pochwy z siatką
Operacja przepukliny pęcherzowo – pochwowej z użyciem siatki
Operacja przepukliny odbytniczo- pochwowej z użyciem siatki
Operacja przepukliny jelitowo – pochwowej z użyciem siatki
Operacja plastyki pochwy z siatką i operacja taśmy podcewkowej
Operacja pochwowa rekonstrukcji dna miednicy
Operacja laparoskopowa bocznego podwieszenia pochwy/macicy– m. Dubuisson (MIChMM)
Operacja brzuszna bocznego podwieszenia pochwy/macicy– m. Dubuisson
Operacja nietrzymania moczu u kobiet metodą Burcha
Operacja założenia taśmy podcewkowej TOT (MIChMM)
Operacja założenia taśmy podcewkowej TVT (MIChMM)
Usunięcie usunięcia implantów pochwowych (MIChMM)
Leczenie nietrzymania moczu u kobiet z wykorzystaniem minisystemu (MIChMM)
Leczenie nietrzymania moczu ostrzyknięciami okołocewkowymi stymulatorem kolagenu - Urolon (MIChMM) w znieczuleniu miejscowym
Leczenie pęcherza nadreaktywnego Botoksem w cystoskopii
Słowa kluczowe:
- wypadanie macicy
- wypadanie pochwy
- implanty siatkowe
- implanty tytanizowane
- operacje małoinwazyjne
- chirurgia małoinwazyjna
- uretroskopia
- operacje małoinwazyjne
- pęcherz botox ostrzyknięcie
- pęcherz nadreaktywny
- mięśniaki macicy
- molcerator
- operacje endometriozy
- histaroskopia
- laparoskopia
- operacje endometriozy
- operacje kompleksowe
- wysiłkowe nietrzymanie moczu